Hoe is de wereld ontstaan?                        

                             En hoe is het leven ontstaan?

 

Waarom aanhangers van

 

de evolutietheorie en intelligent design

 

elkaar nauwelijks kunnen overtuigen.

 

(Wat hebben die kevers daarmee te maken?)

 

Eeuwenlang dacht de mens zoals de kevers in het verhaal van Stannard: ze kenden maar één verklaring voor het ontstaan van de wereld en het leven, en dat was door middel van de scheppende hand van God. In onze modern-wetenschappelijk gevormde ogen lijkt dat dom en kortzichtig, precies zoals Sterre vond dat de kevers dom en kortzichtig redeneerden met betrekking tot de veranderingen die door de kiezelsteen veroorzaakt werden. Maar net zoals de kevers in slechts twee dimensies dachten (vooruit-achteruit en links-rechts) en daardoor niet opmerkten dat er ook nog zoiets als boven en beneden bestaat, zo kende de mensheid vroeger ook slechts één verklaring voor het ontstaan van de wereld en het leven: dat moet God gedaan hebben.

Geen gekke redenering in een theocentrische samenleving waarin God als almachtig wordt gezien. Dat er ook andere verklaringen mogelijk waren, zagen ze niet. Ze dachten zogezegd in een theocentrisch wereldbeeld, en alles wat ze in hun wereld zagen probeerden ze te verklaren binnen de hen bekende dimensies. Net zoals de kevers: die zagen niet het kuiltje, maar wel de consequenties van dat kuiltje, en probeerden die consequenties te verklaren vanuit hun eigen tweedimensionale wereldbeeld.

De verklaringen die de mensen indertijd voor de wereld om hen heen hadden vinden wij nu onzinnig. Denk maar aan de overtuiging dat de aarde zo plat als een pannenkoek is, of dat de zon om de aarde draait. Ook Sterre vond de verklaringen van de kevers onzinnig. Waarom? Omdat zij het kuiltje wèl kon zien. Zij dacht in drie dimensies, en vond de logica van de kevers - die slechts in twee dimensies dachten - maar dom en kortzichtig. En zo verging het ook de evolutionisten in de negentiende eeuw: zij zagen meer dan de gemiddelde theocentrische mens.

Darwin nu was één van die grote geesten die erin slaagden uit te stijgen boven de dimensies van de wereld waarvan hij deel uitmaakte. Je zou het kunnen vergelijken met een kever die erin slaagde uit de trommel te klimmen en vanaf Sterres driedimensionale standpunt naar zijn medekevers te kijken. Op die manier zou die kever ontdekken dat er ook nog zoiets als boven en beneden bestaat: een derde dimensie in een wereld die tot dan toe als tweedimensionaal gezien werd.

Wanneer deze kever nu terugklautert in de trommel en zijn medekevers vertelt dat er een derde dimensie is: boven en beneden, en dat die derde dimensie de verklaring is voor de afwijkingen die de steen veroorzaakt... zouden ze hem dan onmiddellijk geloven? Waarschijnlijk niet. De andere kevers weten immers niet beter dan dat de wereld tweedimensionaal is, en op een enkele nieuwsgierige na zullen de meeste kevers koppig vasthouden aan hun vertrouwde tweedimensionale beeld. Het zal véél tijd en overtuigingskracht en onweerlegbare bewijzen kosten voordat alle kevers accepteren dat ze hun wereldbeeld zullen moeten aanpassen. Want zoiets is bedreigend...

 

Zo was het ook met de evolutietheorie van Darwin. Hij was erin geslaagd uit te stijgen boven de dimensies van de wereld waarvan hij deel uitmaakte. Op die manier heeft hij dingen ontdekt die voor de theocentrisch denkende mens verborgen waren. En hij kon een theorie formuleren die het ontstaan van de wereld en van het leven verklaarde, zonder de beperkingen die het gangbare theocentrische wereldbeeld hem oplegde. Net als bij de kevers kon de meerderheid van zijn medemensen zijn theorie echter niet aanvaarden. Ze wisten immers niet beter dan dat de wereld door God geschapen is, en op een enkele nieuwsgierige na hielden de meeste mensen koppig vast aan hun vertrouwde theocentrische wereldbeeld. Het heeft heel wat tijd en overtuigingskracht en onweerlegbare bewijzen gekost voordat de meerderheid van de mensheid had geaccepteerd dat ze hun wereldbeeld moesten aanpassen. Want zoiets is bedreigend...

En eens te meer, omdat het oude wereldbeeld hier een religieuze overtuiging gold. Dat betekent dat geloof - zonder tastbare bewijzen - een belangrijke pijler is van dat wereldbeeld. En een geloof waarvoor geen bewijzen nodig zijn is veel moeilijker te ontzenuwen dan een wetenschappelijke theorie. Wanneer een wetenschappelijke theorie geconfronteerd wordt met onweerlegbare bewijzen van zijn onjuistheid, dan laat de wetenschapper die theorie vallen en gaat op zoek naar een betere. Een geloof daarentegen is heilig en onaantastbaar voor de gelovige. Het geloof accepteert onverklaarbare en tegenstrijdige onderdelen gewoonweg, omdat de theorie gebouwd is op overtuiging in plaats van harde bewijzen, en de gelovige accepteert dat hij niet alles begrijpt. Daardoor is het veel moeilijker om afdoende bewijs tegen een geloof te vinden dan tegen een wetenschappelijke theorie.

 

Vandaag de dag is er nog een derde theorie over het ontstaan van de wereld in omloop: intelligent design. In grote lijnen komt deze theorie overeen met de evolutietheorie, met uitzondering van de toevalsfactor. Volgens de evolutietheorie berust de hele ontwikkeling van het leven en het universum op toevallige chemische reacties. Simpel gezegd: wat goed en sterk is blijft leven en ontwikkelt zich; wat zwak en mislukt is sterft vanzelf uit. En zo ontwikkelden zich die levensvormen die het best pasten in de eveneens toevallig zo ontstane situatie van onze wereld.

Volgens de theorie van intelligent design daarentegen zijn al die ontwikkelingen bewust geprogrammeerd en getriggered door iets of iemand in een ons onbekende dimensie. Zij stellen dat de wereld en het leven veel te perfect zijn en veel te precies op elkaar afgestemd zijn om uit puur toeval te kunnen zijn ontstaan; daar moet "intelligent design" achter zitten. (God?)

 

En zie: de geschiedenis herhaalt zich! De evolutieleer tracht de wereld te verklaren binnen zijn eigen wereldbeeld. Maar nu zijn er een paar kevers boven dat evolutionistische wereldbeeld uitgestegen, en ze hebben ontdekt dat de gangbare evolutionistische verklaringen helemaal niet kloppen omdat er nog een andere dimensie is: het intelligente wezen dat de wereld en het leven doelbewust heeft doen ontstaan!

Om even terug te keren naar het voorbeeld van de kevers: nu is het ´t evolutionistische wereldbeeld dat gelijk staat aan het tweedimensionale wereldbeeld van de kevers. De kevers weten niet beter of de wereld is tweedimensionaal. Dat is normaal: zo hebben ze het altijd gehoord, zo hebben ze het altijd geleerd, en al hun wetenschappelijke theorieën kunnen ze in die tweedimensionale wereld verklaren.

Maar nu komen er ineens een stel kevers die buiten de trommel geweest zijn en vanaf Sterres standpunt naar de keverwereld gekeken hebben. En ze komen met opgewonden verhalen over een derde dimensie: er is niet alleen voor en achter en links en rechts, maar ook boven en onder! En dat is de oorzaak van de afwijkingen die optreden bij de kiezelsteen, en niet één of andere aantrekkingskracht van de kiezelsteen!

Wat denkt u: zouden de andere kevers dit onmiddellijk geloven? Waarschijnlijk niet. Ze weten immers niet beter dan dat de wereld tweedimensionaal is, en op een enkele nieuwsgierige na zullen de meeste kevers hardnekkig vasthouden aan hun vertrouwde tweedimensionale wereldbeeld. Het zal véél tijd en overtuigingskracht en onweerlegbare bewijzen kosten voordat alle kevers accepteren dat ze hun wereldbeeld moeten bijstellen. Want zoiets is bedreigend...

 

Zo is het ook met de theorie omtrent intelligent design. Er zijn mensen (namen weet ik niet) in geslaagd om uit te stijgen boven de dimensies van de evolutionistisch denkende wereld waarvan ze deel uitmaakten. Op die manier hebben ze dingen ontdekt die voor de evolutionistisch denkende mens verborgen waren. En ze konden een theorie formuleren die het ontstaan van het leven en van de wereld verklaarde, zonder de beperkingen van het gangbare evolutionistische wereldbeeld. Net als bij de kevers hebben veel mensen moeite om deze nieuwe theorie te aanvaarden. Ze weten immers niet beter dan dat de wereld en het leven door toeval zijn ontstaan, en op een enkele nieuwsgierige na zullen veel mensen dus koppig vasthouden aan hun vertrouwde evolutionistische wereldbeeld. Het zal heel wat tijd en overtuigingskracht en onweerlegbare bewijzen tegen de evolutieleer vergen voordat de mensheid zal accepteren dat ze haar wereldbeeld zal moeten aanpassen. Want zoiets is bedreigend...

Als het goed is, zou dat deze keer toch eenvoudiger moeten gaan dan de vorige overgang van theocentrisch naar evolutionistisch wereldbeeld. De evolutieleer is immers een op feiten en bewijzen gebaseerde wetenschappelijke theorie, en wanneer de feiten erop wijzen dat de theorie fout is, zou de wetenschappelijke wereld die toch zonder meer achter zich moeten kunnen laten wanneer zich een verbeterde theorie met bewijzen aandient. De theorie van intelligent design biedt immers verklaringen voor een aantal vreemd verklaarde en/of onbewijsbare onderdelen van de evolutietheorie; er wordt een dimensie aan de wereld toegevoegd.

Desalniettemin lijkt het erop of de evolutieleer voor sommige mensen tot een religieus geloof verworden is. Zij accepteren de onverklaarbare en tegenstrijdige aspecten van de evolutieleer gewoonweg, omdat die theorie hun overtuiging is geworden. En een geloof of overtuiging is heilig en onaantastbaar; niet in de eerste plaats gestoeld op wetenschappelijke bewijzen maar op een persoonlijke overtuiging. En zoiets is heel moeilijk omver te werpen. Zelfs met behulp van onweerlegbare wetenschappelijke bewijzen.

 

En of intelligent design de ultieme verklaring is voor het ontstaan van het leven en de wereld?

 

Ik weet het niet.

 

Ik ben er niet bijgeweest toen de wereld en het leven begon, en u net zo min. Er zijn geen ooggetuigen, er zijn geen onomstreden schriftelijke bronnen... Persoonlijk denk ik daarom dat we het nooit precies zullen weten. We kunnen er naar gissen aan de hand van wat we zien in de wereld om ons heen. Maar zeker weten zullen we het, denk ik, nooit.

 

Wat ik wel zie is dat de evolutietheorie niet klopt, en dat de theorie van intelligent design de ongerijmdheden van de evolutietheorie wèl afdoende lijkt te verklaren. We zijn dus gewoon een dimensie opgeschoven, en na verloop van tijd - in geval de geschiedenis zich nogmaals herhaalt - zullen de meeste mensen intelligent design wel als standaard wereldbeeld gaan aanhouden. Maar wie zegt dat er dan op een dag niet opnieuw een kever uit de trommel kruipt en dan opgewonden komt vertellen dat hij een nieuwe dimensie ontdekt heeft...?

 

 

Overigens: wist u dat Darwin er aan het eind van zijn leven zelfs in geslaagd is om uit de trommel van zijn eigen evolutietheorie te klimmen en te ontdekken dat die niet klopte? Ook hij zag in dat de evolutie onmogelijk geheel en al op eigen kracht kon plaatsvinden; daar moest oorspronkelijk intelligent design achter gezeten hebben. Darwin was daarmee niet alleen de eerste evolutionist, maar ook de eerste aanhanger van de theorie van intelligent design!

 

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

 

Het verhaal van de kevers

 

 

home