Piccolo Coro "Mariele Ventre" dell´Antoniano

Het Piccolo Coro "Mariele Ventre" dell´Antoniano Het kinderkoor Piccolo Coro "Mariele Ventre" dell´Antoniano is het bekendste en beroemdste kinderkoor van Italië. Het koor bestaat uit zo´n vijftig à zestig kinderen in leeftijd variërend van 3 t/m 12 jaar, en staat onder leiding van Sabrina Simoni.					Sabrina Simoni
		In zichzelf is dit koor een klein muzikaal wonder. Ondanks de jonge gemiddelde leeftijd (die ligt op ongeveer 8 jaar), is hun repertoir van hoge kwaliteit. Niet alleen is het zeer breed (van klassiek tot rap en van Mozart tot The Beatles), ook de perfectie waarin het wordt uitgevoerd is ongelooflijk. De meeste stukken die ze zingen zijn meerstemmig, soms tot vierstemmig aan toe, maar ook de jongste koorleden hebben geleerd te luisteren naar de anderen en toch hun eigen melodie vast te houden. Ze hebben weliswaar allemaal auditie moeten doen om bij het koor te mogen, maar dan nog verwacht men een dergelijke vaardigheid niet bij vier- en vijfjarigen.
De supergeschoolde koorklank van bijvoorbeeld de Wiener Sängerknaben is geen partij voor hen (al hoor je dergelijke kwaliteit wel vaak bij de oudere solisten van het Piccolo Coro), maar die zijn dan ook flink wat ouder. Toch krijgt de dirigente van het Piccolo Coro "Mariele Ventre" dell´Antoniano een prachtige, zuivere klank uit haar zangertjes, die je bij een groep kinderen van die leeftijd absoluut niet zou verwachten. Ze zingen echt als een koor, als een eenheid. Het blijft een echt kinderkoor, maar wel van een ongelooflijk goede kwaliteit.
Zecchino d´Oro : urenlange repetities op de dag zelf…	De repetities zijn er dan ook naar. In rustige tijden is het koor nog een drukke vrijetijdsbesteding voor de kinderen, met drie repetities per week van twee à tweeënhalf uur. In het najaar echter is het haast een fulltimejob naast school: dagelijkse repetities van september tot Kerst! En die repetities zijn beslist geen geintje.
	Perfectioniste als hun dirigente is, zijn ze rustig twee uur achtereen met één en hetzelfde lied bezig. En de volgende dag weer, en de dag daarop weer… De repetities hangen de kinderen zo af en toe ook wel de keel uit, maar juist door de vele eisen die er aan hen gesteld worden zijn het vooral degenen die ècht willen zingen die het volhouden. Dat komt het niveau natuurlijk zeer ten goede.			… maar ook al maanden vooraf.
Zonder Kerstconcert van het Piccolo Coro is het in Italië geen Kerst!	Gelukkig voor de kinderen zitten er veel krenten in de pap. Daar is natuurlijk het kinderliedfestival Zecchino d´Oro, waarvan zij een belangrijk deel voor hun rekening nemen. Dan zijn er de tv-concerten met Kerst en Pasen, en de medewerking aan de tv-uitzending ter ere van moederdag, in mei. Af en toe werken ze ook wel mee aan andere programma´s, zowel voor kinderen als voor een meer volwassen publiek. Het mooiste vinden de kinderen echter de
	concerten die (doorgaans in de wat rustiger periode van januari tot juni) door heel Italië gegeven worden. Een enkele maal hebben ze ook		Concert in het oude centrum van Warschau, juli 2001
wel een tournée in het buitenland. Vroeger was dat bijna een jaarlijkse traditie. In de jaren ´90 is het lange tijd bij Italië (op z´n hoogst Vaticaanstad) gebleven, maar de laatste jaren zijn ze weer iets reislustiger. Sinds 2001 zijn ze bijvoorbeeld in Polen, Kroatië en Frankrijk geweest.

In juni worden de nieuwe leden aan het thuispubliek voorgesteld.			Juist vanwege al die concerten en tv-optredens is de animo om bij het koor te gaan erg groot bij de kinderen in Italië. Toch is het voorrecht voorbehouden aan hen die in Bologna of in de directe omgeving van die stad wonen, omdat het anders veel te zwaar is. Voor hen die bij het Piccolo Coro "Mariele Ventre" dell´Antoniano willen zingen, zijn er jaarlijkse audities, meestal in februari. De kinderen zin-			De aspirantleden in de les bij Sabrina.
gen dan een zelfgekozen lied uit het repertoir van het koor. De koorleiding beoordeelt hen op hun stemkwaliteit en potentiële ontwikkelingsmogelijkheden; zuiver en ritmisch zingen is niet het enige criterium. De anekdotes over jeugdige aspirantleden die totaal geen wijs konden houden en enkele jaren later tot de beste zangers van het koor gerekend werden zijn legio! Zij die worden aangenomen zijn de eerste tijd nog aspirantleden. Ze hebben aparte repetities, een uurtje in de week, waarin hen de basis van stemgebruik en koorzang wordt bijgebracht. In juni beoordeelt de leiding of het zin heeft om door te gaan, of dat het kind beter af is als het stopt, of eventueel een jaar later verdergaat. Na de zomervakantie, wanneer
Zecchino d´Oro : kinderfeest!		de voorbereidingen starten voor Zecchino d´Oro en Kerst, beginnen de aspirantleden mee te draaien met de gewone repetities. Maar slechts degenen die zich in die maanden goed genoeg ontwikkeld hebben komen in aanmerking om al mee te zingen tijdens de krachtproef van Zecchino d´Oro in november. Vanaf Kerst zingen dan de meeste nieuwe leden mee; voor de allerjongsten wordt nog weleens gewacht tot Pasen.			Deze elfjarige was eigenlijk de ster in het duet met Franco Fasano.
Ondanks hun bekendheid en hun successen, is slechts het koor als geheel een beroemdheid. De leiding (die behalve bij dirigente Sabrina Simoni ook in handen ligt van Antonella Tosti, Liliana Caroli en Daniela Giuliani) is er heel alert op dat de kinderen geen sterallures krijgen. De kinderen zijn koristen, geen solisten, en dit wordt hen ook telkenmale voorgehouden. Maar veel muziekstukken zijn nu eenmaal zodanig geschreven dat er afwisseling is tussen koor en solist. Solisten zijn dus nodig, ook in een koor, maar het zingen als korist is niet alleen moeilijker, maar ook belangrijker. Aldus de leiding. Wie
toch de popster uit gaat hangen - iets dat tenslotte verleidelijk is tijdens het zingen van een solo in (bijvoorbeeld) een rocknummer - wordt daar ook ogenblikkelijk op aangesproken. Handtekeningen of foto´s van individuele kinderen worden dan ook niet verstrekt, en wie wie is in het koor is iets dat vaak een jarenlang gepuzzel vergt. Sommige kinderen maken echter zodanig furore tijdens hun koortijd, dat ze niet alleen in heel Italië, maar ook tot ver over de grenzen bekend zijn. Of ze later ook de muziek ingaan is een ander verhaal. Zolang ze nog in het Piccolo Coro zingen, zijn het nog gewone kinderen die naar gewone scholen gaan.				Tv-optredens zijn eigenlijk altijd live.
Weer een gouden plaat: dus taart!	En waar een ander misschien al zijn tijd aan voetballen besteedt, zijn deze kinderen in hun vrije tijd druk met zang en muziek. Met repetities, cd-opnamen, concerten en tv-optredens. Altijd live. En altijd met het streven naar perfectie. Want een naam hebben ze inmiddels wel hoog te houden…